Over mij

Verlangen naar ambacht

Bezig zijn met je handen, met kleur, vorm, structuur, verschillende technieken en materialen, alles proberen. Ik heb het al zo lang als ik me kan herinneren gedaan. Het voelt bijna als een noodzaak onophoudelijk bezig te zijn, iets met mijn handen te creëren, als tegenhanger van het werken met mijn hoofd. Het laatste lukt niet zonder het eerste lijkt het. Omgekeerd ook niet. Een eeuwig dilemma?

Als kind logeerde ik regelmatig bij mijn oma en knipte er samen met haar met oneindig veel geduld silhouetjes die op een briefkaart werden geplakt en dan naar huis werden gestuurd. Ook met het in een blikken botaniseertrommeltje verzamelen van grassen en bloemen en het drogen van de gevonden ‘schatten’ tussen wat velletjes wc-papier, ben ik als jong meisje lange tijd bezig geweest. Het oude herbarium van mijn oma heb ik bewaard en ik ben nog altijd een groot fan van grassen.

Met veel verschillende materialen en technieken

Alles, maar dan ook echt bijna alles op het gebied van dat wat in de zeventiger jaren textiele werkvormen werd genoemd, heb ik tot soms grote hilariteit van de mensen om mij heen met veel enthousiasme uitgeprobeerd: breien, haken, borduren, macrameeën, quilten en zelfs smocken. Kleren naaien (op een handnaaimachine) heb ik mijzelf aangeleerd tijdens een drie jaar durend verblijf in Afrika.
Ik heb gekleid, geëmailleerd op stuivers in de schuur achter mijn ouderlijk huis, hout bewerkt, linoleum gegutst (soms tot bloedens toe).
Tuinieren is een andere grote liefhebberij. Er gaat niets boven het met liefst blote handen wroeten in de aarde, het stekken van een plant in een leeg gesnoept jampotje, het met veel hoop en verwachting verstoppen van een bol in de aarde of het zelf proberen te creëren van een border. Gras maaien, blad harken, snoeien, voor mij is het allemaal geen straf. De afgelopen 15 jaar volgde ik naast mijn baan en andere bezigheden, onder meer cursussen kalligrafie, kartonnage, klassiek handboekbinden, schilderen, meubels stofferen en edelsmeden en ik probeerde me het ambacht van het pottenbakken met een draaischijf eigen te maken.

Keramiek beschilderen

Voor keramiek en vooral voor porselein heb ik altijd een zwak gehad. Een kast vol. Een kast met inmiddels doorgebogen planken.
De laatste jaren ben ik intensief aan de slag gegaan met het zelf beschilderen van keramiek. Ik gebruik hiervoor biscuit aardewerk. Het is vrij grof, maar sterk en na glazuren en bakken kan het dagelijks gebruikt worden en is het afwasmachine-, magnetron- en ovenbestendig. Ik beschilder borden, schalen, kannen, bakjes, mokken en diverse andere gebruiksvoorwerpen.
Om verschillende technieken en mogelijkheden beter onder de knie te krijgen heb ik o.a. een cursus gevolgd bij SBB Gouda, bij Artilex in Geertruidenberg en heel recent volgde ik de eerste van drie nieuwe workshops, gegeven door de bekende keramiste Netty Janssens.

Naaste toekomst

Ik probeer de nieuwste technieken en mogelijkheden uit op het aardewerk waar ik nu mee werk, o.a. met hulp van een boormachine, metaaldraad, (rubberen) stempels, verschillende transfers en keramische pasta met pigmenten. Hierbij heb ik veel plezier van de uitgebreide cursus van Adobe met de onderdelen Photoshop, Indesign en Illustrator die ik in 2008 volgde.
Ook bekijk ik mogelijkheden om met wat eleganter materiaal, zoals bijvoorbeeld porselein, te gaan werken.
Verder ben ik bezig met het oplappen van oud en meestal gehavend (Chinees) porselein, dat soms ook echt verschrikkelijk gebroken kan zijn en dan uit heel veel losse, onsamenhangende stukken bestaat. Dit deed ik oorspronkelijk met Bisonkit en bijvoorbeeld muurverf, maar intussen ook met poederpigmenten, (tweecomponenten)lijm en kneedmetalen en zelfs met reparatiemateriaal voor een porseleinen wc-pot. Het gaat me niet om restaureren in de traditionele zin van het woord. Daarbij is het vooral de bedoeling dat er na restauratie letterlijk ‘geen (of zo min mogelijk) barst nog van te zien’ is. Van mij mag na in elkaar zetten van de onderdelen best gezien worden dat het geheel gebroken is geweest en misschien komen daarbij de verschillende onderdelen zelfs niet eens terug op hun oorspronkelijke plaats. Ook dat kan…

Lab. Baarn – 2017

Per 1 februari is mijn werk te zien en te koop bij Lab. Baarn in Baarn.
Lab. is een shop-in-shop winkel vol met verrassingen. Het aanbod is breed en wisselt voortdurend. Bovendien kun je er genieten van heerlijke koffie en eventueel lunchen. Vanuit de keuken worden soepen, salades en luxe broodjes geserveerd. Om Lab. extra onder de aandacht te brengen worden er in 2017 vier grote evenementen georganiseerd,. Het eerste evenement ​Lab. Living rondom het thema wonen, vindt plaats op zaterdag 25 en zondag 26 februari a.s.
Op zaterdag krijgen ondernemers die zelf een product ontwerpen of maken,​ bij toerbeurt de beschikking over een werktafel, waar getoond wordt hoe een product tot stand komt. Ik zal op zaterdag 25 februari van 10.00 tot 12.00 aan tafel zitten en graag iets laten zien. Kijk op de website van Lab.Baarn voor meer informatie of bij de ‘Berichten’ op deze site.

Glas en koper

Tenslotte ben ik samen met een vriendin bezig met het ontwerpen van gebruiksvoorwerpen van glas en koper. Hiervoor zijn we in 2016  naar België afgereisd en hebben bij koperslager Theo Alofs een privé workshop gevolgd. Er wachten ruim 100 antieke weckpotten op een volgende stap…